Zabudowa kominka – jak wykonać i o czym pamiętać?

Nie ulega wątpliwości, że najważniejszym elementem kominka, z punktu widzenia jego użyteczności, jest wkład. To on zapewnia możliwość ogrzewania pomieszczenia lub całego domu, ponieważ to właśnie w jego wnętrzu dochodzi do spalania drewna, pelletu lub innego rodzaju opału wytwarzającego ciepło. Instalując kominek musimy jednak pamiętać również o jego zabudowie. Wpływa ona nie tylko na wrażenie wizualne, ale pełni wiele innych, istotnych funkcji, między innymi zapobiega oparzeniom i izoluje ciepło wewnątrz instalacji. W jaki sposób wykonać zabudowę kominka? O czym należy pamiętać, aby służyła nam ona przez wiele lat?

Właściwa instalacja wkładu kominkowego

Aby kominek gwarantował odpowiednie ogrzewanie pomieszczeń, w pierwszej kolejności należy wybrać właściwy rodzaj wkładu, który umożliwi osiągnięcie satysfakcjonującej mocy grzewczej. Na rynku dostępne są wkłady o różnej sprawności i tak na przykład, aby zapewnić ogrzanie pomieszczenia o powierzchni dochodzącej nawet do 170 m², idealny będzie wkład od 6 do 10 kW.  Taki wkład znajdziemy m.in. w modelu Louis Air, wyposażonym dodatkowo w innowacyjny system czystej szyby. System ten doprowadza do wytworzenia z gorącego powietrza zasłony, która oddziela szybę od paleniska. Dzięki temu brud nie osadza się na drzwiczkach kominka. Kominek o odpowiedniej mocy grzewczej, wyposażony w system czystej szyby doskonale łączy w sobie funkcje użytkowe i dekoracyjne.

Wkład jest bardzo ważny, by kominek spełniał dobrze swoje funkcje, ale nie można zapominać o opale. Nowoczesnym i ekologicznym rozwiązaniem jest zastosowanie pelletu. Pellet to rodzaj opału, który powstaje z pozostałości po pracach tartacznych z drewnem iglastym i liściastym. Może być też produkowany z trawy, a nawet ze skorupek kokosów. Pellet charakteryzuje się dość wysoką wartością grzewczą, oscylującą między 15-18 MJ/kg. Nie generuje też popiołu – stanowi on tylko 0,5% masy początkowej opału i doskonale nadaje się jako nawóz do trawników. Kominki z serii Louis przystosowane są do spalania pelletu i wyposażone w specjalne podajniki oraz zbiorniki na pellet, dzięki czemu kominek może być niemal bezobsługowy. Wybrany wkład kominkowy należy osadzić na odpowiedniej, równej i stabilnej powierzchni i podłączyć do przewodów kominowych.

Wybór materiałów, czyli czym zabudować kominek?

Kolejnym etapem jest wybór materiałów używanych do zabudowy kominka. Możliwości jest wiele, dzięki czemu każdy klient z pewnością znajdzie coś dla siebie. Do najpopularniejszych rozwiązań należą:

• płyty silikatowe;
• płyty krzemianowo-wapniowe;
• płyty gipsowo-kartonowe;
• płyty izolacyjno-konstrukcyjne.

Obudowa z płyt krzemianowo-wapniowych– dlaczego warto z niej skorzystać?

Podstawową zaletą tego rozwiązania jest jego trwałość i niepalność. Zapewnia ono również wysokie właściwości izolacyjne i konstrukcyjne. W praktyce oznacza to, że decydując się na wykonanie obudowy krzemianowo-wapniowej lub silikatowej, nie trzeba planować montażu dodatkowej konstrukcji, która jest niezbędna w przypadku np. zabudowy kominka z płyty gipsowo-kartonowej.

Aby połączyć ze sobą poszczególne płyty, wystarczy zastosować wkręty fosfatowane i specjalistyczny klej. Nie jest konieczne dodatkowe uszczelnianie zabudowy wełną kominkową lub taśmą, ponieważ już pierwotna konstrukcja doskonale spełnia swoje zadanie. Do gotowej zabudowy kominka z płyt krzemianowo-wapniowych możemy następnie przytwierdzić elementy dekoracyjne wykonane na przykład z kamienia lub płytek. Wystarczy do tego tradycyjna masa szpachlowa albo siatka tynkarska. Aplikacja będzie bezproblemowa, ponieważ zabudowa przypomina gładką ścianę.

Do bezdyskusyjnych zalet tego rodzaju obudowy należą:

• szybki i bezproblemowy montaż;
• wytrzymałość;
• brak konieczność dodatkowej izolacji wełną, która może się odklejać i wymagać interwencji fachowców a w najgorszych wypadkach ponownego montażu obudowy;
• neutralny zapach generowany przez kominek.

W ofercie Iwona Pellets montujemy obudowy kominków z płyt krzemianowo-wapniowych firmy Skamotec. Są mocne i trwałe, a ich montaż trwa o wiele krócej niż innych rodzajów obudów.

Zabudowa z płyty gipsowo-kartonowej

Powszechnym, ale coraz rzadziej stosowanym do konstrukcji zabudowy kominka materiałem jest płyta gipsowo-kartonowa. Ma ona kilka wad. Po pierwsze: montaż, który jest pracochłonny. Wymaga zamontowania aluminiowych profili podtrzymujących konstrukcję oraz dodatkowej izolacji w postaci wełny izolacyjnej. Ważne w konstruowaniu zabudowy z płyt gipsowo-kartonowych jest wycięcie otworów na wlotowe i wylotowe kratki wentylacyjne w jej frontowej części.

Również w płytach wycinamy otwory wentylacyjne w odpowiednich miejscach, pamiętając przy tym o otworze na wkład kominkowy. Co ważne, powinien on znaleźć się na powierzchni jednej, konkretnej płyty, nie zaś na styku kilku. W przeciwnym wypadku mogą wystąpić błędy konstrukcyjne i kłopoty z użytkowaniem.

Na koniec montażu płyt gipsowo-kartonowych należy zaszpachlować wkręty oraz zatopić w zabudowie kominka kątowniki i taśmy z włókna szklanego, które zapewnią lepszą wytrzymałość konstrukcji. Warto starannie wygładzić płytę tak, aby zabudowa kominka z płyt gipsowo-kartonowych pozostała równa i jednolita.

Zabudowa kominka z płyt izolacyjno-konstrukcyjnych

To rozwiązanie jest prostsze, ale nie idealne. Nie wymaga stosowania profili, ponieważ płyty izolacyjno-konstrukcyjne są mocowane za pomocą kleju i elementów zaciskowych. Poza tym, kolejność wykonywania poszczególnych czynności jest analogiczna jak w przypadku zabudowy kominka przy pomocy płyt gipsowo-kartonowych.

Na początku, przy pomocy kleju oraz kołków mocujemy na tylnej ścianie wypoziomowane płyty. Potem montujemy je w podłodze i przechodzimy do płyt na ścianach bocznych i frontu, w którym wyciąć należy otwór przeznaczony na wkład kominkowy. Łączenia wszystkich części obudowy najlepiej dokonać za pomocą elementów dociskowych, a konstrukcję wzmocnić np. kątownikami. Gwarancją odporności zabudowy na zniszczenia będzie pokrycie jej warstwą termoizolacyjnej zaprawy i siatki z włókna szklanego.

Aby zabudowa kominka z płyt izolacyjno-konstrukcyjnych okazała się naprawdę trwała, należy dać jej czas na całkowite wyschnięcie. Oznacza to, że rozpalanie w kominku jest niewskazane przez kilka pierwszych dni bezpośrednio po montażu. Po tym czasie, podczas pierwszych rozpaleń, warto też nie użytkować kominka dłużej niż przez 2 h, co umożliwi stopniowe odparowywanie wody.

O czym jeszcze warto pamiętać przy konstrukcji zabudowy kominka?

Poza wyborem odpowiedniego materiału warto również wziąć pod uwagę kilka innych istotnych kwestii dotyczących konstrukcji zabudowy kominkowej. Pozwoli to na przygotowanie odpowiednich materiałów i stworzenie trwałego rozwiązania, które będzie spełniało nasze wymagania przez lata.

• Odstęp – aby zapewnić swobodny obieg powietrza, pomiędzy wkładem kominkowym a obudową powinna pozostać ok. 10-centrymetrowa przestrzeń. W przypadku niewystarczającej ilości miejsca należy zadbać o naprawdę dobrą wentylację.
• Przerwa dylatacyjna zapobiegnie pękaniu płyty – mowa o 1-2-centrymetrowej przestrzeni pomiędzy ramą drzwiczek kominka i płytą zabudowy. Pozwala ona na wyrównanie temperatur pomiędzy wnętrzem wkładu kominkowego i środowiskiem zewnętrznym, dzięki czemu konstrukcja nie uszkadza się.
• Komora dekompresyjna – zabezpieczy strop przed działaniem wysokich temperatur, a wszystko dzięki montażowi specjalnej półki, wykonanej na przykład z płyty krzemianowej.
• Nie zapomnij o kratkach wentylacyjnych. Wyposaż w nie tak komorę dekompresyjną, jak również dolną i górną przestrzeń zabudowy kominka. Kratka umieszczona niżej zagwarantuje dopływ zimnego powietrza z zewnątrz, a górna umożliwi jego wylot po nagrzaniu. Wszystko to dzięki działaniu grawitacji, która powoduje, że ciepłe powietrze, lżejsze, wędruje do góry.

Podsumowanie

Decydując się na instalację kominka, musimy pamiętać nie tylko o wyborze wkładu, ale również o konstrukcji zabudowy. Każde z przedstawionych rozwiązań wymaga odpowiedniego przygotowania i doboru właściwych narzędzi, zawsze jednak trzeba pamiętać o:

• instalacji kratek wentylacyjnych,
• zachowaniu właściwych odstępów pomiędzy ściankami zabudowy i wkładem kominka,
• uwzględnieniu istnienia komory dekompresyjnej.

Przed rozpoczęciem konstruowania zabudowy warto skorzystać z wiedzy i porad ekspertów lub po prostu zlecić wykonanie tej pracy fachowcom.